"My childhood did not prepare me for the fact that the world is full of cruel and bitter things."

"Drogi pamiętniczku,
nazywam się Himeka Oda, mam 4 lata. Jestem trochę roztrzepana, mama mówi, że jestem beksą. Urodziłam się pod znakiem bliźniąt i mam krew AB. Na urodziny dostałam od mamy wisiorek, z takim zielonym kamykiem. Mówi, że to jest mój szczęśliwy kamień i mam go nosić ze sobą cały czas. Bardzo go lubię, bo błyszczy się i jest zielony, a to mój ulubiony kolor.
Tata mówi, że jak będę grzeczna, to na następne urodziny dostanę od niego jeszcze zieloną sukienkę i białe buciki. Minami ma właśnie takie buciki i są bardzo ładne, ale spadają mi z nóżek, kiedy próbuję je założyć. Minami jest bardzo do mnie podobna, bo to moja kuzynka. Też ma cztery lata i długie, czarne włosy. Tylko, że jest już duża i nawet rusza jej się jeden ząbek. Mama mówi, że jak mi zaczną się ruszać i wypadać, to przyjdzie do mnie wróżka zębuszka i da mi duuuużo pieniędzy. Poproszę tatę, żeby kupił mi za nie basen z lodami."


"Drogi pamiętniczku,
nie ma nic. Do Natori przyszła wielka fala i zabrała wszystko. Zostałam tylko ja i ty. I nie mamy nikogo innego na świecie, mój pamiętniczku, dlatego od teraz będziesz powiernikiem wszystkich moich sekretów, zgoda?
Kiedy byłam w przedszkolu wszystko zaczęło się trząść. Pani kazała nam wybiec przed budynek. A potem nic z niego nie było. Było mi trochę smutno, bo w środku został mój miś, Shige-san. Chciałam po niego pobiec, ale pani mi nie pozwoliła. Ale zaraz musieliśmy uciekać. Biegliśmy długo, długo, Minami parę razy mi pomagała, bo nie zawiązałam bucików od taty. Były białe, tak jak obiecał.
W końcu dotarliśmy na wielkie wzgórze, ale dużo domów było zniszczonych. Pani zadzwoniła po straż pożarną i oni przewieźli nas do Sendai, bo tam było najwięcej miejsca."

"Drogi pamiętniczku,
od miesiąca mieszkam w Sendai z innymi dziećmi. Pani Hayashi mówi, że mama i tata na pewno wrócą, tylko muszą załatwić parę spraw. Bardzo za nimi tęsknię...
Mam jednak przyjaciela. Co noc do okna naszego domku puka wujek Hideo. I tak jak moim praprapraprapradziadkiem jest pan Oda Nobunaga, tak on ma na nazwisko Hideyoshi! Jest bardzo miły i długo rozmawiamy, ale szeptem, żeby nie obudzić innych dziewczynek z pokoju. Powiedział, że rodzice prosili go, żeby się mną zaopiekował i że niedługo pojedziemy na wycieczkę. Bardzo lubię wycieczki, zwłaszcza nad morze. Nadal trochę boję się pływać, ale idzie mi coraz lepiej! Wujek Hideo obiecał, że kupi mi zieloną sukienkę i zielony strój kąpielowy. Parę razy nawet go przytuliłam, bo jest bardzo miły."

"Drogi pamiętniczku,
niewiele widzę, bo w pokoiku pali się jedna świeca. Jest zimno i trochę mokro, ale to chyba nic.
Wujek Hideo zabrał mnie na wycieczkę. Pomógł mi wyjść przez okno w domku i pobiegliśmy razem ulicami. Trochę bolały mnie nogi, bo byłam boso, ale wujek dał mi dużego lizaka, żeby poprawić mi humor. Musiałam być bardzo zmęczona, bo zasnęłam, kiedy tylko mnie przytulił.
A potem obudziłam się tutaj. Gdzie wujek? Gdzie mama i tata?"

"Drogi pamiętniczku,
wujek Hideo mówi, że muszę być zawsze bardzo grzeczna i miła. Od teraz uczę się bardzo wielu rzeczy, zupełnie innych niż te, których uczą się inne dziewczynki.
Dawno nie jadłam, bo wujek powiedział, że nie byłam grzeczna, bo nie mogłam nauczyć się słów nowej piosenki. W moim pokoju jest za mało światła, żeby przeczytać cokolwiek, dlatego nie zdążyłam. Zbił mnie mocno pasem, płakałam głośno, ale później już nie bolało, bo mi pomógł. Mimo, że trochę go nie rozumiem, wujek Hideo jest naprawdę miły. Nie bije mnie wtedy, gdy nie zasłużyłam.
Dla niego nauczyłam się nawet strzelać z pistoletu! Bardzo boję się głośnych dźwięków, ale wujek jest ze mnie dumny i lubię, kiedy się uśmiecha i daje mi słodycze."

"Drogi pamiętniczku,
ostatnio nie mam na nic ochoty. Wujek chodzi bardzo zły i krzyczy na mnie, i bije. Nie dostałam jeść od czterech dni i cały czas chce mi się spać. Nie mogę się skupić na niczym, a obiecałam mu być grzeczna, bo niegrzeczne dziewczynki kończą źle i umierają. Ja nie chcę umrzeć.
Widzę rozczarowanie w oczach wujka i jestem bardzo smutna. Chciałam przecież, żeby tylko mnie kochał, ale nie potrafię być dla niego dobra. Boję się, że przyprowadzi jakąś inną dziewczynkę i ją będzie kochał, a mnie znów zbije na kwaśne jabłko."

"Drogi pamiętniczku,
wczoraj miałam kolejną lekcję gimnastyki, ale nie jem już szósty dzień i łatwo się potykam. Wujek powiedział, że tak dłużej być nie może i bałam się, że naprawdę zamknie mnie w moim pokoj0,u i będzie bił, bił, bił. Zamiast tego przyszedł do mnie w nocy, gdy spałam i przystawił coś do ust, kazał ssać, to ssałam. Smakowało dziwnie, trochę jak srebrna łyżka, ale też inaczej. No i było płynem. Nie pytałam, bo chcę być jego ulubioną dziewczynką. Dopiero po wszystkim powiedział mi, że będziemy tak robić częściej. Czuję się dziwnie na siłach i dziś mogę stanąć na rękach bez żadnego problemu!"

"Drogi pamiętniczku,
idzie mi coraz lepiej. Wujek chyba bardzo się cieszy, że jestem w dobrym humorze. Zabiera mnie czasem na spacery i do różnych miejsc. Ale tam zawsze muszę się uśmiechać, bo jak nie, to w domu mam duże lanie. Wujek Hideo jednak nigdy mnie nie skrzywdził, gdy zrobiłam wszystko dobrze, więc wszystko musi być w porządku. Ostatnio nawet kupił mi przytulankę i pozwala z nią spać!
Coraz mniej tęsknię za mamą i tatą. Wystarczy wujek. Bo jesteśmy razem już 6 lat i mam go jednego na świecie. "

UMIEJĘTNOŚCI

○ Zmiana wyglądu (poziom 2)
○ Niewidzialność (poziom 2)


JĘZYKI

○ japoński (biegle)
○ dialekt mandaryński (początkujący)
○ angielski (początkujący)
○ niemiecki (początkujący)