0/4

1. 1331 rok - spokrewnienie Marcusa

PREFEROWANE SPOKREWNIENIA:  
Euesbio przede wszystkim nie lubi arabów. Nigdy ich nie tolerował, nie toleruje i nie będzie tolerować. Niezwykle uduchowiony wampir, raczej hardy z charakteru, mało cierpliwy łamane przez cierpliwy w zależności od pogody, straszny manipulator pragnący adoracji i ciepły raczej w stosunku do „bliższych” – nie bez powodu mówi się o jego heroicznej próbie odbicia przyjaciela, choć to może poczucie żalu, albo zwykła chęć pomocy głupszemu? Jedno jest pewne, wybitny z niego wojownik, o silnie zakorzenionej wierze. Mało, kto chciałby go mieć za wroga. Hiszpański ognisty temperament to podstawa.
Osoby będące z nim spokrewnione w żadnym stopniu nie mogły być krwi arabskiej. Prócz tego musiały wykazać się hartem ducha (w przypadku mężczyzn) lub umieć go oczarować (w przypadku kobiet). Raczej odpowiedzialny za wszystkie dzieciaki, aczkolwiek uwaga! Istniało spore zagrożenie wpojenia zasad religijnych.

1. 1061 – rodzi się Eusebio Alfonso Garcia, trzeci syn Alfonso VI z Leónu i Kastylii.

2. Od samego początku swojego istnienia jest przygotowywany do wstąpienia do stanu duchownego. Właściwie wokół tej jednej rzeczy kręci się całe jego dzieciństwo i czas dorastania.
Młody Eusebio jednak lubi sobie trochę pofiglować. Na całe szczęście wszystkie adoratorki wiedzą, że młodzieńcowi przyjdzie kiedyś chodzić w sutannie, dlatego traktują jego zaloty raczej krótkoterminowo.

3. 1075 – w wieku czternastu lat zostaje diakonem w Toledo. Wybitnie nie podoba mu się praca, jednakże ze względu na pochodzenie (syn króla) traktują go mocno ulgowo, przez co nie jest mu znowu aż tak źle.
a. Pnie się po drabinie godności całkiem szybko, w wieku osiemnastu lat zostaje już takim prawdziwym księdzem z pełnymi uprawnieniami.

4. 1080 – zostaje wysłany do Sewilli. Tam też poznaje przełożonego tamtejszego zakonu, swojego późniejszego stwórcę. Zostaje jego protegowanym, na ten czas robi naprawdę zawrotną karierę, przez co wszyscy muszą się liczyć z jego zdaniem jeszcze bardziej, jakby bycie księciem nie było wystarczające do utrzymania autorytetu.

5. 1080 – 1090 – zostaje powoli wprowadzany w krąg tajemnic – poznaje kościół i historię od środka. Dowiaduje się o istnieniu Lilith (jeszcze nie wiedząc, że była ona wampirzycą). Dowiaduje się o tym, że kościół ma jakieś swoje tajemnice, że ludzie nie są jedynymi „myślącymi” stworzeniami na ziemi i kościół próbuje walczyć ze wszystkimi wynaturzeniami.

6. W tym samym roku nakrywa swego przyszłego stwórcę na tym, że pożywiał się na jednej z sióstr zakonnych w trakcie dziwnego rytuału. Jest tym faktem kompletnie zszokowany, jednak jego mentor postanawia wyjawić mu tajemnicę swego istnienia, tego, że jest wampirem. Mentor prosi Eusebio o pomoc w ukryciu prawdy. Od tamtego momentu Eusebio staje się jego ghulem, tak w ramach potwierdzenia więzi, która istnieje między nimi. Narasta kult „cudu” wokół tej dwójki.

7. 1094 – swoje 33 urodziny, cztery lata po staniu się ghulem, Eusebio zostaje przemieniony. Wtedy właśnie otrzymuje też godność biskupią. Dokładniej jest biskupem pomocniczym swojego kochanego mentora.

8. 1096 – dwa lata po przemianie odbywa się pierwsza wyprawa krzyżowa, tym samym następuje pogrom pierwszych dzieci Lilith. Zaniepokojony całą tą sytuacją mentor utrzymuje kontakt z papieżem odpowiedzialnym za to – jest pewien, że to właśnie przy okazji krucjat doszło do śmierci jego własnego ojca. Przy okazji, dowiedział się o tym dość koncertowo, prawie jak w Ojcu Chrzestnym, że tylko głowa jego stwórcy była w nocy nabita na ogrodzenie biskupiej rezydencji.
a. Wraz ze stwórcą przenoszą się do Saragossy, tam właśnie nadzorują wybijanie ostatnich Saracenów. Warto podkreślić, że Eusebio cholernie nienawidzi arabów.

9. Przez lata krążą po różnych hiszpańskich miastach (Sewilla, Kordoba, Toledo, Walencja, Barcelona, itd.), podając się za wysłanników papieskich. Nie przebywają w jednym miejscu dłużej niż 5 lat, żeby nikt nie nabierał podejrzeń co do ich tożsamości.

10. 1147 – 1149 – Eusebio zostaje wysłany na II wyprawę krzyżową. W tym samym czasie traci kontakt ze swoim stwórcą, nie wiedząc jeszcze, że ten został zabity podczas pierwszej wyprawy. Sam tak naprawdę pojechał na tę wyprawę po to, by po pierwsze – zdobyć sławę i bogactwa, a po drugie, żeby solidnie uprzykrzyć życie saracenom.
a. W międzyczasie spotyka Sadaf i jest tym faktem okropnie zdziwiony, uważa to za hańbę, że saraceni też są wampirami. Eusebio jest przekonania, że siła masa biała rasa. Ale poza tym, że się okropnie zniesmaczył, to okazuje się, że rodzic Sadaf żyje (jeszcze), więc coś tutaj jest nie tak. Mimo to przekazuje jej historię o głowie na płocie.

11. Po powrocie spod Damaszku wraca do domu i wstępuje już idealnie do zakonu. Z nudów tworzy wokół siebie grupkę sekciarzy, ponieważ uważa się za reinkarnację Chrystusa (tak naprawdę to się nie uważa, tym nie mniej manipuluje nimi). Przez swoje herezje zostaje prawie wydalony ze stanu duchownego. Zniesmaczony tym faktem decyduje się na podróż do sąsiedniej Francji.

12) 1279 – nieoczekiwane spotkanie z Pascalem, który postanawia wejść mu w drogę podczas kokietowania panien w karczmie. Panowie postanawiają załatwić to po męsku, czyli pójść na pojedynek. Okazuje się jednak, że oboje są raczej mocni w walce, a do tego dodatkowo szybcy.
Eusebio może nie miałby powodów do przypuszczenia, że walczy z wampirem gdyby nie to, że na widok pierwszej krwi Pascalowi wysunęły się kły. Kiedy zrobił to samo, przestali walczyć. Przy kuflu dobrego trunku zaczynają opowiadać sobie a czasach wypraw krzyżowych oraz tego, że ich wampirzy rodzice nie żyją.
Eusebio postanawia przez jakieś 30 lat matkować Pascalowi i w sumie to jego zasługa, że ten nadal żyje.

13. 1309 – wraca do Hiszpanii, ba nawet kręci się na dworze Izabeli Kastylijskiej, jest tam na tyle rozpoznawalną personą, że gdy w 1480 roku tworzy się Hiszpańska Inkwizycja, jest kandydatem na Inkwizytora Generalnego. Ostatecznie jednak zostaje członkiem Supremy, jednak ma taki wpływ że tak naprawdę to on rządzi całym tym grajdołkiem. Odpowiada przy tym za kontakty z papieżem, więc jest również szychą.

14. Kiedy w 1500 roku dowiaduje się, że Pascala zakołkowano i złożono do grobowca pod Watykanem, sam wyrusza, żeby odbić swojego najlepszego przyjaciela. Niestety, nie udaje mu się to i ostatecznie sam ląduje w krypcie obok.

15. Eusebio zostaje przypadkowo przebudzony na początku roku 1545 przez córkę ówczesnego Papieża Pawła III, Reginę. Z powodów znanych tylko sobie nie zabija jej. Wystraszona lub zastraszona przyrzeka nie zdradzać tajemnicy mężczyzny i ucieka. On zaś odnajduje swojego „syna”, brata i przyjaciela.
Eusebio zabiera trumnę Pascala, a następnie opuszcza tereny Włoch, dzięki czemu unika walki pomiędzy łowcami, a wampirami oraz wilkołakami.

16. 1545 – 1800 – Eusebio sporo podróżuje. W ten czas jest świadkiem powstania wielu wampirzych rodzin. Chcąc zapewnić bezpieczeństwo sobie i zakołkowanemu przyjacielowi, dołącza do jednej z nich. Sytuacja stabilizuje się do czasu wybuchu wewnętrznych konfliktów. Wtedy Eusebio ponownie znika i pojawia się dopiero w roku 1800. Zwołuje zgromadzenie ostałych przy życiu władców rodzin, aby zaproponować zjednoczenie. Ci zgadzają się dzięki czemu powstaje „sojusz” później znany jako Der Vampir-Allianz.
Eusebio wybrany większością głosów staje na czele organizacji, którą włada po dziś dzień.