2/3

1. 1330 rok - spokrewnienie Adrienne von Casteberg
2. 1396 rok - spokrewnienie Desideria Houdreax

PREFEROWANE SPOKREWNIENIA:
Tak naprawdę Pascal jest wampirem, który ma największą szansę na spokrewnienia przypadkowe. Przemiana następuje zazwyczaj z błahych powodów – kobiety przemienia z racji ich piękna, przy czym nie zwraca uwagi na ich pochodzenie społeczne.
Mężczyźni natomiast przemieniani są wtedy, gdy wygrają z nim w pojedynku – wręcz lub na broń… Uważa, że powinni być dobrymi wojami.
Jest duże prawdopodobieństwo, że w przepływie uczuć mógłby spokrewnić nawet dzieci (mając w sobie świadomość, że był raczej słabym ojcem dla Gwidona).
Wampirzym ojcem jest raczej kiepskim, bo brak mu cierpliwości do nauczania. Sam nie do końca lubi być uwiązany z kimś jedną nicią, więc najwięcej czasu poświęca tym, którzy są według niego słabi – dzieciom i bardzo strachliwym pannom. Nie przebywa jednak z nimi więcej niż 20 lat.

1. Jesień 1245 – przychodzi na świat jako najmłodszy syn Baldwina II de Courtenay, cesarza łacińskiego i jego żony Marii z Brienne (córki króla Jerozolimy).

2. 1250 – 1260 – w tym okresie odbiera nauki typowe dla swojego pochodzenia. Szkoli się na rycerza. Ojciec świadomy tego, że cały majątek przypadnie starszemu bratu Pascala – Filipowi, ma nadzieję, że Pascal zdobędzie złoto i tytuły podczas wypraw krzyżowych.

3. 1260 – 1269 – jest znanym bawidamkiem na dworze de Courteney. W tym okresie poznaje wiele dam, jeszcze wielu innym łamie serca. Czaruje je opowieściami o swoich niesamowitych zwycięstwach, których nigdy nie dokonał, bo na wezwania francuskich królów nie stawiał się, usprawiedliwiając to zawsze chorobą.  

4. 1270 – Pascal zostaje zmuszony przez ojca pod groźbą wydziedziczenia i wymazania z ksiąg rodowych do odpowiedzenia na wezwanie króla francuskiego Ludwika IX i ruszenia na VII krucjatę. Wyrusza w drogę, jednak nigdy z niej nie wraca.
a. Nie dociera bezpośrednio do Ziemi Świętej, gdyż najpierw bierze udział w oblężeniu Tunisu (1270). Po wybuchu epidemii w obozie i śmierci króla postanawia zdezerterować.

5. 1271-1276 – dociera do Ziemi Świętej wraz z francuskimi wojakami, którzy również uciekli z obozu przed zakończeniem oblężenia Tunisu. Tworzą coś na kształt bandy zbrojnej – rabują okoliczne wioski podczas wędrówki przez Algerię, Libię, Egipt i półwysep Synaj. Ogólnie nie są zbyt lubianymi panami w okolicy, wieść o zbrojnym francuskim ramieniu roznosi się wśród autochtonicznych ludów Afryki wyjątkowo szybko, powodując pod koniec 1272 roku, że ich przejście do Ziemi Świętej wygląda bardziej na ucieczkę przed rozgniewanymi i szukającymi zemsty Arabami.
a. Zatrzymują się na dworze króla Jerozolimy Hugo III de Poitiers-Lusignan.
b. Pascal dzięki zdobytemu zaufaniu staje się szefem straży przybocznej Izabeli z Ibelinu, żony Hugo.
c. Oczywiście Pascal nie może powstrzymać swoich huci i bałamuci cudzą żonę w wyniku czego rodzi się jego jedyny syn Gwidon Cypryjski. Oficjalnie zostaje on usynowiony prze Hugo, jednakże nasz dzielny Pascal ucieka przed mieczem zemsty męża-rogacza, z synem nie ma żadnego kontaktu.

6. 1277 – wraca do rodzinnej Burgundii, jednakże dowiaduje się, że jego ojciec nie żyje, a władzę przejął starszy brat. Postanawia nie wracać na łono rodziny, prowadząc dalej swój ulubiony hulaszczy tryb życia. Wyznawał zasadę carpe diem. Wiedział, że gdyby brat dowiedział się o jego istnieniu, wydałby na niego wyrok śmierci, żeby zapewnić swej linii dziedziczenie tronu.
a. Pascal wybiera życie miejscowego cwaniaczka, wyrywającego okoliczne białogłowe na złoto z Jerozolimy i Afryki. Jedną z nich jest zauroczony szczególnie, do tego stopnia, że zrobiłby naprawdę wszystko, żeby ją zbałamucić. Niewiasta podoba mu się tak bardzo, że w trakcie igraszek pozamałżeńskich pozwala jej na różne dziwne rzeczy, na przykład picie swojej własnej krwi. Jest trochę zbyt głupi, by zrozumieć, że kopuluje z wampirzycą.
b. Po jakimś pół roku schadzek i ogarnięciu, że Pascal to jednak nie jest jakiś tam byle kto, a prawdziwy dziedzic tronu, zostaje przemieniony przez wampirzycę, de facto podczas pozamałżeńskich igraszek.

7. Czasy późniejsze (1280 - 1500) – Pascal sobie podróżuje, bywa w całej Francji, to tu, to tam, czasem wpada też na tereny niemieckie. Raz nawet wybrał się do Włoch, do Watykanu, gdzie zakręcił się koło Lukrecji Borgii i samego papieża. Hulanki i swawole urządził sobie z obojgiem, co w roku 1500, a więc dokładnie osiem lat po wyborze ojca Lukrecji na papieża skończyło się w dużym skrócie zakołkowaniem i schowaniem do sarkofagu w grobowcu papieskim pod Bazyliką Św. Piotra.

8. Trumna Pascala zostaje odnaleziona przez Eusebio w 1545 roku. Wtedy też przyjaciel zabiera uśpionego i podróżuje z nim przez kolejne lata.

Dziś Pascal trwa w stanie zawieszonym w podziemiach głównej siedziby w Berlinie.