[1391]
Blask złota odbijał się w brązowych oczętach malutkiej dziewczyny. Nie wiedziała, co się dzieje wokół niej - martwe ciało matki nie stanowiło dla niej żadnego punktu odniesienia. Zawinięta w starą szmatą pachnącą ziołami została przekazana w ręce nieznajomej kobiety, która, jak się później okazało, była siostrą jej mateczki. Ponoć tej nocy gwiazdy na niebie zapłakały rzewnie nad tą stratą. A jeszcze mocniej zapłakały na widok dziewczęcia wyciągającego zaciśnięte piąstki w ich stronę. O dziwo nie widziały cierpienia, bólu i samotności, a jedynie czystą radość. Może nie będzie źle. Może.
[1417]
Odetchnęła głęboko. Dłonie miarowo rozluźniała i zaciskała na wodzy. Wsłuchiwała się w rytm końskiego serca, próbując uspokoić rozwichrzone myśli plączące się po bezkresnych stepach Rosji. Czym zasłużyła sobie na takie traktowanie? Czym zasłużyła sobie na obowiązek wyjścia za mąż? Drzewa i wysokie trawy wołały ją ku sobie. Jeszcze bardziej słyszała zew mrugających sióstr na nocnym nieboskłonie. Nie widziała siebie w roli przykładnej żony dla Iwana. Ojciec zdawał się widzieć dla niej najlepsze perspektywy, zapominając, że tak naprawdę to ona jest najważniejsza. Jednak w żaden sposób nie dało zmienić się panującej tradycji. Przejażdżka po północy w ciemnym lesie otaczającym osadę nie była dobrym pomysłem... Z drugiej strony, dlaczego miała odmawiać sobie ostatnich dni wolności? Za dwa tygodnie, może krócej, będzie musiała włożyć odświętne sukno i skonsumować nowo rozpoczęty związek. Zazgrzytała zębami, gwałtownie ściągając konia w boczną ścieżkę, po chwili dociskając łydki do rozgrzanych boków. Klacz zarzuciła łbem i podjęła galop. Chłodny wiatr chłostał ciepłe policzki Iiriny, wyciskając pojedyncze łzy z kącików oczu.
Nawet nie zdążyła zareagować, gdy z jakiegoś powodu wyleciała w powietrze i znalazła się na twardej, udeptanej przez końskie kopyta ziemi. Jęknęła głośno, mocno zaciskając powieki. Ból rozchodzący się wzdłuż kręgosłupa na szczęście nie okazał się na tyle dotkliwy, aby nie mogła wstać. Chwiejnym krokiem podążyła drogą powrotną do domu. O ile zdążyła się zorientować nie doznała żadnego poważnego urazu.
Zesztywniała. Kilka metrów przed nią stała kobieta. Czemu była tak głupia i nie zabrała żadnego sztyletu ojca znad kominka?
- Mogę ci dać nowe życie - powiedziała ciepłym, spokojnym głosem. Jakby doskonale wiedziała, czego pragnę! - Nie chcesz go. Wiem, że tak jest. Mogę zapewnić ci wszystko, czego będziesz chciała. Dzięki mnie go nie poślubisz. Nie bój się.
Potem wszystko zniknęło. Została tylko nieprzenikniona ciemność, cichy lament spadających dusz i zgrzyt świata.
1427
To nie tak, że nie kochała Nadieżdy. Sposób, w jaki pozbawiła ją ludzkiego życia był dość... gwałtowny. Niepohamowany. Chociaż ceniła matczyną miłość, której nie czuła w dzieciństwie, a zakosztować mogła dopiero teraz, w pełni nie potrafiła wyrzucić z siebie pewnej dozy żalu za utraconym życiem. Uczyła ją praktycznie wszystkiego, od posługiwania się bronią po posługiwanie się obcymi językami, których smak przypominał cynamon lub lubczyk. Otaczała stosowną opieką, dawała rady wobec wybierania pierwszych ofiar. A jednak coś do końca nie zagrało. Po dziesięciu latach od momentu przemiany postanowiła wyruszyć w samotną drogę. Nie wyrzekła się więzi, ale przestała być dla niej wyznacznikiem zachodu i wschodu słońca.
1800
Z początku dość sceptycznie podjęła wieść o utworzeniu jednej wampirzej rodziny. Nie pałała do tego pomysłu sympatią, lecz nie mogła powiedzieć, że patrzyła na niego całkiem wrogo. Starała się podchodzić do wszystkiego z dozą rezerwy jak przy zakupie nowej rzeczy - nie wiesz, czy będzie Cię cieszyła, więc na samym początku przyglądasz się jej uważnie w poszukiwaniu szczegółów, które mogłyby wzbudzić niepokój. W takim sam sposób traktowała stowarzyszenie. Po dwóch, a może dziesięciu latach - sama nie pamięta dokładnie i nigdy nie będzie w stanie podać sprecyzowanej daty - ostatecznie decyduje się na przyłączenie i objęcie stanowiska Łowcy. W chwilach wolnych od wykonywanego zajęcia próbuje spotkać się z swoją matką, lecz próby te spełzają na niczym. Nikt jej nie widział i nikt nie wiedział, gdzie może przebywać. Sama była zdziwiona troską o jej los. Czyżby w końcu obudziło się w niej wampirze dziecko?

ZALETY

○ Ludzki (-4pkt)
○ Poliglota (-3 pkt)
○ Przekonujący (-4pkt)

WADY (prosi się o wpisanie wartości punktowej)

○ Lęk - apifobia (strach przed pszczołami) (+1pkt)
○ Potępiony (+1pkt)
○ Alergik - ananas (+1pkt)
○ Psychopatka - koszmary senne (+2 pkt)

UMIEJĘTNOŚCI

○ Umysł - iluzja - poziom 4 (-10pkt)
○ Telekineza - telekineza - poziom 4 (-10pkt)
○ Umysł - telepatia - poziom 1 (-1pkt)
○ Przyspieszenie (-9pkt)

JĘZYKI

○ Rosyjski - zaawansowany
○ Angielski - podstawowy
○ Niemiecki - zaawansowany
○ Francuski - zaawansowany
○ Koreański - zaawansowany
○ Japoński - zaawansowany
○ Chiński - zaawansowany
○ Hiszpański - podstawowy