Temat: NPC Aurora Petrescu Sro Sie 23, 2017 1:36 pm
Aurora Petrescu
WIEK POSTACI (data urodzenia): 798 lat (zima 1219 roku) RASA: Wamprir DATA SPOKREWNIENIA: 1244 rok RODZIC: Szlachcic u którego przyszło jej mieszkać ZNAKI SZCZEGÓLNE: brak
AURORA NIKOGO NIE SPOKREWNIŁA!
1. 1219 rok. – na świat przychodzi Aurora. Urodziła się w jednym z pogańskich plemion na węgierskich ziemiach. Życie prostej dziewczyny nie było łatwe, podobnie zresztą jak życie jej podobnym. W ówczesnym społeczeństwie poganie nie mieli lekko, tym nie mniej wiedli spokojne życie.
2. 1225 – ówczesny król Andrzej II węgierski wypędza Krzyżaków. Sam postanawia zająć się niechcianymi „plemionami” Pogan. Zaczyna się ich eksterminacja. Rodzina Aurory chcąc przetrwać ucieka. Niestety. Rodzice sześcioletniej dziewczynki giną. Przeżywa tylko ona wraz z rodzeństwem; starsza o dwa lata siostra oraz starszy o ponad sześć lat brat.
3. 1225 – 1230 – jedenastoletnia Aurora wraz z siostrą (brat został odnaleziony i zabity) na dwór jednego z zamożnych szlachciców. Mężczyzna jest mocno oczarowany urodą zarówno Aurory jak i jej siostry. Postanawia je więc przygarnąć. Dziewczęta nie wiedzą jeszcze, że wpadły w sidła dziecka nocy.
4. 1231 – 1235 – dwunastoletnia Aurora staje się świadkiem śmierci siostry. Ta umiera na śmiertelną chorobę w skutek czego Aurora staje się ostatnim dzieckiem swoich również zmarłych rodziców. Do roku 1235 (miała już wtedy szesnaście lat) Aurora służyła na dworze swojego chlebodawcy. Weszła z nim wtedy również w romans, który rok potem miał zmienić jej życie na zawsze.
5. 1232 – Aurora przypadkiem dowiaduje się prawdy o swoim kochanku. Pewnej nocy dostrzega jak ten pożywia się na jednej z służących, która okazuje się być ghulem. Wystraszona chce uciec, ale bezskutecznie. Mężczyzna łapie dziewczynę po czym składa jej pewną propozycję. W strachu przed śmiercią zgadza się ją przyjąć.
6. 1232 – 1244 – Aurora nadal służy na dworze, nie, tym razem staje się „prywatną” i ulubioną zabawką swojego wampirzego Pana. Między nimi rodzi się uczucie, które w 1244 roku doprowadza do spokrewnienia, które owocuje również przyjęciem nazwiska stwórcy. Aurora u boku swojego „ojca” i partnera spędza ponad dwadzieścia lat. W ten czas dochodzi do dwukrotnej zmiany miejsca zamieszkania z racji mniejszych lub większych konfliktów na węgierskich ziemiach. Para się tym nie przejmuje i pomimo przeprowadzek nadal prowadzi dostatnie i beztroskie życie. Aurora na jakiś czas zapomina o swoich korzeniach.
7. 1254 – po raz pierwszy dochodzi do poważnego konfliktu między parą. Na jaw wychodzi nikczemny zamiar ojca Aurory. Ten wraz z porozumieniem z doradcami nowego władcy postanawia wspomóc ich „prywatną” akcję wypędzenia ostałych się Pogan lub ich chrystianizację. Aurora jest wściekła na partnera. W szale dochodzi do walki między nimi. W efekcie zabija swojego stwórcę, następnie niweluje jego plan, a na sam koniec znika uświadomiona o swoim karygodnym czynie.
8. Do roku 1512 Aurora jest duchem – sporo podróżuje, poznaje wampirzyce Skadi, z którą nawiązuje bardzo głęboką więź. Prócz tego powraca do swoich pogańskich korzeni, a ponadto zaczyna się mocno interesować rasą wilkołaków, o których w ten czas sporo słyszała z różnych źródeł pisanych i tych niekoniecznie pisanych.
9. W 1512 dochodzi do spotkania między Aurorą, a Marcelem. Stacjonująca wtedy we Francji wampirzyca postanawia pomóc nieprzytomnemu Marcelowi. Zaczyna się ich znajomość – początki są ciężkie, z czasem jednak oboje zaczynają się przed sobą otwierać. Aurora wypytuje o wilkołaki, Marcel zaś oczarowany jej urodą i dobrocią opowiada o wszystkim o czym wie, w tym także o katordze i ówczesnych hodowlach. Między dwójką rodzi się uczucie. a. Aurora zgadza się wspomóc wilkołaka w jego działaniach.
10. 1535 rok – Drogi Aurory i Marcela rozchodzą się. On rusza za swoją misją, ona zaś zostaje schwytana czasie jednej ze swoich podróży i zakołkowana przez łowców, a następnie zabrana na tereny Włoch, gdzie miała dokonać żywota. Na szczęście lub nieszczęście „karawana” nigdy nie dociera do siedziby. Zbóje napadają na łowców, ci pokonują przeciwników, ale w zamian gubią cenny ładunek. Słuch o wampirzycy ginie.
11. Aurora budzi się dopiero na początku 1545 roku, gdy zostaje przypadkiem odkołkowana przez pustelnika. Ten opowiada jej o odnalezieniu jej trumny w jednym z miejskich kościołów. Zdezorientowana przypomina sobie o ukochanym – wysyła mu krótką wiadomość: Włochy. Chce w ten sposób dać znak życia, a przy okazji wspomóc go w uwolnieniu pobratymców. W tym celu wysyła podobną wiadomość do innych wampirów w tym do Skadi.
Ginie w tym samym roku, gdy podczas trwania walki w siedzibie Zakonu zostaje złapana podczas ewakuacji więźniów. Łowcy kołkują ją, a następnie wystawiają na działanie promieni słonecznych - Aurora zostaje porzucona/zapomniana i spopielona.